1989 urtean jaio zen Unidad Alavesa
alderdi politikoa, PPtik banatuta. Sustraiak, ordea, historian atzera
eginez aurkitu behar dira, Gasteizen gutxienez XIX. mendetik existitu
izan den ildo baten jarraitzailea baita. Unidad Alavesaren dotrinaren
zutabeak aipatzea nahikoa da alderdia noren oinordekoa den jakiteko: Araba ez da Euskadi,
euskera ez da Arabako hizkuntza, Arabak Foru Erkidego bat behar du
izan. Edo, beste modu batera esanda: abertzaleek Araba kolonizatu egin
dute, herritarren borondatearen aurka. Horregatik aukeratu omen zuten
Gasteiz Eusko Jaurlaritzaren egoitza izateko. Besteak beste, 1936ko
altxamendu kolpista ospatu zuten arabarrak ez lirateke arrotz sentituko
Unidad Alavesaren barnean.
Pablo Mosquera eta Enriqueta Benito politikariek gidatu zuten UA urte luzez, 2005 urtean desegin
ziren arte. Axolagabetasun orokorraren erdian (eta barneko interes
gatazkak eraginda) utzi zuten bazterrean haien diskurtso foralista.
Ordurako arrakastaren zaporea dastatua zuten: Gasteizko Udalean
ordezkaritza zabala izateaz gain, desagerrarazi nahi zuten Eusko Legebiltzarrean sei ordezkari
lortu zituzten 1994 urtean. Alderdiaren emaitza harrigarriek bazuten
bere azalpena, alde anitzekoa, baina diskurtso demagogikoaren zoru
gainean eraikia. Vitoriano konplexua, Bilbo eta Donostiaren
aldean hiri txiki eta apal bat izatearena, eliztiar eta militarrez
josia. Ez zegoen Gasteizen iraultza industrialaren harrotasunik ezta
turisten glamourrik ere, burgesia geldoa eta nekazaritza erreferentzia
baizik.
Zertan bilakatu zen konplexua? Bilborekiko etsaitasunean
eta inbidian. “Onena beti Bilborentzat, eta gu zer?”. Unidad Alavesak
arrazoibide biktimista horri heldu zion, agian hein batean ulertzekoa,
baina modu zikinean erabilia. Helburua Araba espainiarra eta ez euskalduna
izatea izanik, abertzaleak nagusi ziren lurraldeetako gizon-emakumeak
nola edo ahala mespretxatzea zuten zio. UAren leloek ez zuten
zalantzarako lekurik uzten: “vasquitos y neskitas sólo los de Goya (gozotegia)“. Euskadik ez omen zion eutsiko Arabari gabe: “Con tan solo dos patas, no hay mesa que se sostenga”. Vitoriano de toda la vida omen diren askok, edadetuak batez ere, euskal duen orori dioten nazka muinean. Olentzero bezalako sinboloa ere ez zen UAren abertzaletasunaren aurkako alavesismotik libratu, UAren pankartetan ikusten den legez.
Arabako foralisten baliokidea aurkitzerako orduan ez dago urrutira joan beharrik, Nafarroara baizik. “Álava como Navarra“,
aldarrikatzen zuten Mosquerak eta enparauek. Ezaguna zaigu Unión del
Pueblo Navarrok euskaldunekiko zabaldu duen gutxiespenezko jarrera, gaur
arte heldu dena. Argi esanda: Unidad Alavesak berdina egin nahi zuen
Arabarekin; euskal kutsu oro uxatu, arrotz sentiarazi. Diktaduraren eta
hiriko gehiengo sozial kontserbadore eta espainiarzalearen mehatxupean
Gasteizen euskararen eta kulturaren berpizkundean lan egiten ari zirenen
arerioa zen Unidad Alavesa.
Euskadik independentziaren bidea, el de Arzallus zioten bezala, hartuz gero, Nafarroako Foru Hobekuntzatik kopiatutako Autonomia Estatutua proposatu ere egin zuten. 2002 urteaz ari gara, ez 80ko hamarkadaz. Nafarroarekin kointzidentziarik ez, UPNren imitazioa zen alderdi foralista arabarra. Hain da horrela, UA zatikatzear zenean Unión del Pueblo Alavés (UPA) izena erresgistratu zutela alderdi politiko gisa.
Iñaki Larrañaga, zuzeu.com aldizkari digitalean
No hay comentarios:
Publicar un comentario