LAU URTE

ETAk tiroka segitu balu ez zen abertzalerik agintean izanen ez Nafarroako Gobernuan, ezta Iruñeko Udalean ere. Gaur duela 4 urte erakunde armatuak atera zuen komunikatuak zelaitu zuen bidea. Hala ere, denbora bat beharko zen -hamarraldi bat? belaunaldi bat?- herritarren zati handi batek oroimenetik galtzeko abertzale aunitzek bortizkeria politikoaren aldera erakutsi duten konplizitatea edo/eta epelkeria. Ahantzarazle izan ditugu krisi ekonomikoa eta ustelleria. Edo, guztiz xinpleki, uste baino presa handiagoa zegoen orrialde neketsu hori lehenbailehen pasatzeko. Memoria historikoarekin goiti eta beheiti gabiltza, baina jendearen oroimen ezak ekarri gaitu, hein batean, gauden honetara. Horren marka garbia da Nafarroako Gobernua eta Iruñeko Udala galdu dituztenen tema oroitarazlea. Ezker abertzaleko militanteen artean denok ezagutzen ditugu urriaren 20a dolu eguntzat duten batzuk. Horiek baino su handiagoaz saiatzen dira UPN eta PP, egun batean bai eta biharamunean ere bai, ETA jendearen akordura ekartzen, ETA biziarazten. Saio horiek norainoko higadura sortzen duten ez dago garbi. Nafarroako egungo Gobernuak argi du traba direla bere jardunerako. Testuinguru horretan, ulergarria da Imanol Haranburu etakide ohia kargugabetzeko erabakia, bulegoburu izendatua izan eta ordu guti batzuetara. Gobernu hitzarmenaren sinatzaileen artean liskarra piztu nahiago, eskuineko alderdi eta hedabideen kanoikadak jasan baino. Haranburuk, ordea, bere zigorra aspaldi betea zuen, eta bere eskubide zibil eta politiko guztien jabe zen. Profesional ona ere bazen, itxuraz. Bergizarteratzea da hitz huts bat, eta horrek, ordenamendu juridikoan, berdin balio du delitugile izandako guztiendako. Bakearen eta bizikidetzaren alde lan egin nahi duen gobernu honek pedagogia sozial pixka bat egiteko aukera galdu du, tamalez.

Aingeru Epaltza, Diario de Noticias egunkarian